[adrotate group=”9″]
„Święta miłości kochanej Ojczyzny”-
Wyrzekł poeta nasz te piękne słowa –
Kto je rozumie jak on, to na pewno
W sercu wierności ojczyźnie dochowa.
Tylu wspaniałych naszych polskich braci;
Wodzów, pisarzy, artystów, kapłanów,
Moc patriotów ojczyźnie oddanych
Przykład dawało ludziom wszystkich stanów.
Przez całe wieki w wielkiej ofiarności,
Uczono młodzież Polsce wiernie służyć,
Nie było wtedy miejsca dla podłości,
A ten porządek trudno było zburzyć.
Dziś Duch Narodu – jak widać upada,
Obca nam w Polsce kultura się szerzy
Cnotami są nieuczciwość, zdrada
I inną miarą człowieka się mierzy.
Dzisiaj być możesz złodziejem, zboczeńcem,
Żyć jak narkoman, czy też ateista
Możesz łobuzem być, wykolejeńcem,
Lecz cię rozgrzeszą – to rzecz oczywista.
Tylko polskości tobie nie wybaczą,
Gdy będziesz bronić narodowej sprawy,
To „postępowi” jak kruki zakraczą,
Żeś zacofany i głupiec plugawy.
Żeś oszołomem zaściankowym, dzikim,
Antysemitą i nacjonalistą,
A znane media wydadzą okrzyki,
Żeś niebezpiecznym łotrem i faszystą.
Zygmunt Urbanowicz, Jabłonna
